Drukke maar ook rustige dagen

Zaterdag 5 april:
Vandaag kwamen de drie meiden uit Bafut naar Njinikom. Zij hadden het niet naar hun zin in Bafut dus wilden zij eerder naar ons komen. Dat is gelukt om te regelen met Mr. Jude. Rond 9 uur waren zij bij ons, en ja, wat waren zij blij! En wat was ik ook blij om hun weer te zien! We waren maar 4 dagen uit elkaar, maar het voelde heel anders toen zij er niet waren. Nu zij er wel weer zijn is de sfeer ook weer anders, toch net iets gezelliger (vind ik).
De meiden hebben eerst het huis een beetje bekeken en wat ontbeten. Toen hebben wij hen een rondleiding gegeven hier over het terrein. Ze vonden het allemaal heel interessant en hadden er heel veel zin in! We zijn naar het ziekenhuis geweest en langs de weeskinderen.
Ook hebben we gelijk wat dingen geregeld met McDonald. Ik vind het zo leuk dat wij gewoon een eigen McDonald hebben. Want die mis ik wel uit Nederland… Kopie van de paspoorten gemaakt, paspoorten ingeleverd en onze telefoonnummers gegeven voor als er nog een keer iets gebeurt.
Tara had veel last van haar buik en had beestjes in haar braaksel. Ik ben samen met haar en Naomi H even langs het ziekenhuis hier geweest om het te laten onderzoeken. Ze had een onderzoek gedaan in het ziekenhuis in Bafut, maar daar hadden ze de uitslag nog niet van. Dus hier maar even naar het ziekenhuis. Ze heeft medicijnen gekregen voor 3 dagen.
’s Avonds heeft Naomi H macaroni gekookt. Met stukjes pathé. Ik vond het lekker. Ik kan zeggen dat we ook wel wat Nederlandse dingen kunnen eten. Macaroni, rijst, spaghetti, aardappelen en wat andere groenten.
Verder hebben we de hele avond geskyped met thuis. Hier was iedereen wel wat later mee klaar. We hebben toen we allemaal klaar waren nog even gezellig met elkaar gepraat en toen zijn we naar bed gegaan.

Zondag 6 april:
We gingen vanochtend naar de kerk. Dit is op nog geen 5 minuten loopafstand. Ik had er hele andere verwachtingen van dan dat het was. Ik had verwacht dat het een swingende kerk zou zijn, maar dat was het niet echt. Ik heb weinig verstaan van wat er gezegd en gezongen werd.
Het was wel heel bijzonder dat de dominee/priester ons welkom heette in de kerk en in Njinikom. Hij had ook medegedeeld dat er bij ons was ingebroken, zodat er mensen op de hoogte waren.
Het woord ging over vriendschap. Dat is het enige wat ik weet, want de mensen hier kunnen soms wel heel onduidelijk praten. Dit was in de kerk ook zo, ik kon het bijna niet verstaan. Ook was er avondmaal in de dienst. We kregen alleen een stukje eetpapier als brood, maar geen wijn.. Ook heel anders dan in Nederland.
Na de kerk zijn we even naar huis gegaan om ons eventueel om te kleden en geld te pakken, want een Amerikaanse vrouw die hier woont, nam ons mee naar de markt. De markt was ongeveer 20 minuten heen en 20 minuten terug lopen. Deze vrouw heeft ons allerlei winkeltjes laten zien en heeft ons over de markt heen gelopen. De markt is 1 keer in de 8 dagen (nee, ik ga niet 1 keer in de 8 dagen naar de markt, dat vind ik te veel, we wisselen dit af).
We waren rond half 1/1 uur weer thuis. Ik had best wel een zware ochtend, we hadden geen wifi dus ik kon weinig contact hebben met thuis. Papa en ik hadden van te voren afgesproken dat we deze zondag niet zouden bellen, toen ik wakker werd, heb ik gelijk ge-sms’t dat ik wel wil bellen omdat ik met een niet leuk gevoel wakker werd. Ik heb de ochtend veel nagedacht over thuis en of ik hier wel wil blijven.
’s Middags ging het goed. Ik heb papa afgezegd om te bellen en ik heb vandaag niet gebeld! Dat doet me ook wel goed.
We hebben ’s middags lekker rustig aan gedaan met zijn allen. Een paar hebben de keuken, douche en toilet schoongemaakt en de rest heeft lekker zitten relaxen. Dat deed me echt heel erg goed!
Ik moest ’s avonds koken. We hebben de restjes die over waren van afgelopen dagen opgewarmd (pfoe, wat moeilijk)..
We hebben lekker alles opgegeten en de afwas gedaan.
We hebben vandaag ook een planning gemaakt en de taken verdeeld. Dit doen we per week en iedereen krijgt een of twee taken per week. (afwassen, koken, wc/douche schoonmaken, strijken, wassen, vegen etc.)
Voor de rest van de avond hebben we lekker zitten relaxen met zijn allen. We hebben een boek gelezen, blogs geschreven en gezellig met elkaar gepraat. We zijn rond half 10/10 uur naar bed gegaan want de volgende dag wordt het voor sommige weer vroeg op!

maandag 7 april:
Vandaag is de dag dat we met stage mochten beginnen. We hadden met de school afgesproken om om 11:00 tot 17:00 stage te lopen. De studenten die naar het ziekenhuis en het weeshuis gingen om stage te lopen moesten rond kwart over 7/half 8 van huis. Wij mochten lekker ‘uitslapen’.. wat niet goed lukt als die anderen vroeg weg moeten. Trouwens, ik ben hier altijd vroeg wakker en kan nooit ‘uitslapen’ hier.
Anouk, Emily en ik hebben alles lekker rustig aan gedaan, ontbeten, even wat mailtjes gestuurd, afwassen, en een stukje blog schrijven. Heerlijk, zo rustig aan doen op de vroege morgen. Al merkte ik wel bij mijzelf dat ik de volgende dagen liever om 07:00 begin met stage lopen en de middag lekker voor me alleen heb.
Toen we aankwamen op stage, werd de ‘directeur’ van de school gehaald. Met hem hebben we zeker een uur gezeten om verschillende afspraken te maken.
Er waren ook twee leerkrachten bij waar we vragen aan konden stellen.
We gaan morgen (dinsdag) een reken-wiskunde les geven. En we gaan onze sport- en spel activiteiten morgen verder af maken. Want ja, als je dat vandaag wilt gaan doen, en je bent net bezig en het gaat KEIHARD regenen, dan kan je daar niet meer verder gaan.
We hadden een bal spel, tik spel en springtouwen als sport- en spel activiteit voor vandaag voorbereid. De kinderen vonden het super leuk, maar toen begon het dus te regenen en onweren. Toen moesten we stoppen met de activiteiten en gingen de leerlingen weer naar de klas. Wij hebben toen in de ‘lerarenkamer’ gezeten, totdat het minder ging regenen. Toen zijn we naar huis gegaan. Morgen gaan we dus verder met deze activiteiten.
We konden verschillende vragen stellen aan de leerkrachten die er vandaag waren, een van onze vragen was hoe groot de klassen waren. Nou houd je vast, want hier komt het antwoord.
Klas 1 A: 49 leerlingen
Klas 1 B: 33 leerlingen
Klas 2: 49 leerlingen
Klas 3: 56 leerlingen
Klas 4: 65 leerlingen
Klas 5: 63 leerlingen
Klas 6: 55 leerlingen

De klassen zijn op niveaus ingedeeld; klas 1 en 2 zijn ‘level 1’, klas 3 en 4 zijn ‘level 2’ en klas 5 en 6 zijn ‘level 3’.
Hoe ik het begrepen heb is dat de kinderen die wat meer kunnen en slimmer zijn, een ‘level’ hoger zitten dan de anderen. Het is dus ook zo dat er verschillende leeftijden in een klas zitten.
De komende twee weken moeten wij in klas 6 stage lopen, omdat de rest van de school vakantie heeft. Deze leerlingen krijgen deze twee weken extra ‘examentrainingen’ en extra oefeningen.

Toen we thuis kwamen van stage (rond 2 uur al, omdat er voor ons niets meer te doen was) was de deur op slot en de nieuwe deur is geverfd en daar zit EINDELIJK een slot op..
We zijn naar het ziekenhuis gelopen om te vragen of de andere meiden al de nieuwe sleutels hadden, en toen we bijna beneden waren, kwam Jacoline naar boven lopen. Zij had gelukkig de nieuwe sleutels en we konden dus het huis weer in.

Toen we vanochtend gingen afwassen, was er een heel groot mierennest bij de vuilniszakken. Toen we daar vanochtend water overheen hebben gegooid dachten we dat het minder zou worden. Maar nee, vanmiddag toen we terug kwamen waren er weer net zo veel mieren als dat we hadden ‘weggespoeld’. HOE krijgen ze dat voor elkaar. Het is in ieder geval wel een teken dat de vuilniszakken weggegooid moesten worden, dus dat heeft Jacoline gedaan. Als we haar toch niet hadden..
Toen zijn we naar beneden gelopen omdat we dachten dat de gasfles leeg was, toen er een bewaker kwam, en hij de gasfles wilde meenemen, schudde hij met dat ding, en er zat nog gewoon gas in. Nog helemaal niet leeg dus..
Vanavond eten we een heerlijk Hollands potje, boontjes, gebakken aardappeltjes en de kantine maakt kip voor ons klaar. HEERLIJK!!

Ik heb met Naomi B afgesproken dat we het tot het einde vol gaan houden. Al kost het een miljoen of miljard tranen, we gaan het doen. We gaan vanavond een contract maken en ondertekenen. Deze kunnen we boven ons bed of in de woonkamer hangen. (bewijs komt op facebook..)
Ik denk namelijk dat ik zo trots op mezelf kan zijn als ik het tot het einde vol houd en niet eerder naar huis ga, hoe graag ik dat ook zou willen. Na 10 weken papa en mama weer zien, ik meen het, ik vlieg ze om de nek!!! Ik kan niet wachten.
Ik kan sowieso al wel een beetje trots op mezelf zijn dat ik dit avontuur ben aangegaan en dat ik hier zit en nog niet thuis zit. Het komt allemaal goed!

Ik wil jullie bedanken voor alle lieve berichten die ik krijg op mijn blogs, maar ook via facebook of de whatsapp! Het doet me echt heel goed en het trekt me er door heen! Dank jullie wel!

Morgen weer een dag stage, van 07:00 – 14:00. Hopelijk hebben we meer te doen dan vandaag en gaat het niet regenen als wij onze activiteiten willen gaan doen! Wens me succes met de les die ik moet gaan geven. Wiskunde/rekenen in het Engels..

Ik plaats snel weer een blog!

Liefs en een dikke knuffel!