Derde week - Reisverslag uit Njinikom, Kameroen van D. K. - WaarBenJij.nu Derde week - Reisverslag uit Njinikom, Kameroen van D. K. - WaarBenJij.nu

Derde week

Door: Dewi

Blijf op de hoogte en volg D.

21 April 2014 | Kameroen, Njinikom

Dinsdag 15 april, woensdag 16 april, donderdag 17 april
Vandaag weer drie dagen stage. De laatste drie dagen in klas 6, want volgende week gaan we naar de kleutertjes! Leuk, maar ook wel weer spannend. Heel erg benieuwd naar wat ons daar te wachten staat en wat we daar allemaal kunnen doen! Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat we niet meer in klas 6 komen, want de directeur heeft ons gevraagd om daar nog wel 1 keer in de week een leuke activiteit te doen, als voorbereiding op hun examens. (een knutselactiviteit bijvoorbeeld).
We hebben deze drie dagen weer verschillende activiteiten met de leerlingen gedaan. Een knutselactiviteit en sportactiviteiten. Ook hebben we de leerlingen natuurlijk weer Nederlandse woordjes aangeleerd. Ze vinden het nog steeds leuk! Als we een van de leerlingen tegen komen in de omgeving van de school, zeggen ze ook vaak ‘goedemorgen, goedemiddag of goedenavond’. Ze onthouden het, dus dat is toch wel een teken dat ze het leuk vinden om te leren!
Deze twee weken stage zijn voorbij gevlogen! 8 dagen stage, het leken er wel 4. Moet je na gaan hoe snel de komende zes weken stage nog gaan! Ik ben heel erg benieuwd naar hoe het bij de kleuters er aan toe gaat. Is het veel spelen, of krijgen ze ook veel les? Gaat er veel hetzelfde als ik klas zes, of is alles anders? Ik zou het niet weten, dus ik ben heel erg benieuwd!

Vrijdag 16 april
Vandaag hebben we een dag vrij. ‘Huiswerk dag’… En schoonmaakdag. We hebben eerst met zijn allen schoongemaakt. De tijd gaat dan best wel snel als je eenmaal bezig bent. Verder heb ik niet zo veel gedaan. De vrijdag is ook wel bedoeld om aan school te werken, maar telkens (niet alleen op vrijdag) als ik denk dat ik aan school ga werken, komt er niets van. Ik moet mezelf er echt toe zetten om aan school te werken, maar met 7 anderen om je heen, is dat niet altijd even makkelijk..
We gaan vanaf vandaag week 4 in. Aan de ene kant gaat het super snel, aan de andere kant zit ik er nog maar 3 weken en lijkt dat wel veel langer! We praten veel over de laatste week, wat ik op zich wel fijn vind. Wat gaan we doen, wanneer gaan we waar nog heen etc. Aan de andere kant moet ik er voor mezelf ook niet te veel aan denken, want ik ben bang dat het dan alleen nog maar langer duurt.
Vanaf week 5, nog twee weken, is het alleen nog maar aftellen. En dat gaat waarschijnlijk wel veel sneller dan ‘optellen’.
’s Avonds hebben we gezellig met zijn allen een film gekeken en we zijn niet té laat gaan slapen. Zo’n dag (bijna) niets doen, hakt er ook wel in.

Zaterdag 17 april
Vandaag weer een rustige dag. Pff, zo duren je dagen best wel lang. Ik had vandaag ook een wat mindere dag. Ik heb de laatste paar dagen dat ik een paar goede dagen heb, en daarna volgen er een paar mindere dagen, maarja, ook dat hoort erbij en moet ik mee leren omgaan.
Ik heb mijn beddengoed gewassen. Ook ben ik met Jacoline naar de winkels gelopen, omdat de boodschappen er toch best wel snel doorheen gaan. (tja, je bent ook met 8 meiden en als we eenmaal een freetbui hebben, dan gaan we natuurlijk aardig los..). Naar de winkels lopen is ongeveer 20 minuten tot een half uur. Dat was wel even lekker. Ik had eerst helemaal geen zin, maar om er toch even uit te zijn op zo’n vrije dag is wel lekker. En het was gezellig. Van alles gehaald; drinken, groente, wat fruit, wat lekkers en beleg. Terug hebben we een taxi genomen. Want al die dingen naar boven sjouwen was wel iets te veel van het goede. En met een taxi ben je er zo. Het is wel lastig, want de zusters van het ziekenhuis hadden gezegd dat we geen vreemde taxi meer mochten nemen in verband met de inbraak. We hebben dit nu wel gedaan, maar we zijn bij de kerk afgezet en hebben de laatste paar meters gelopen met de boodschappen. Dat was wel te doen.
Daarna heb ik lekker rustig aan gedaan. Een serie gekeken en een spelletje gedaan. Ik weet wel zeker dat ik de groep ga missen als ik weer terug ben in Nederland. Je bouwt een band op met elkaar, en met ieder weer een andere band. Ik vind dat heel fijn, met de een kan ik wat bespreken en met de ander weer wat anders. Ik ben blij dat het goed gaat met de groep, en dat we elkaar er doorheen trekken, dat we eerlijk tegen elkaar kunnen zijn en alles tegen elkaar kunnen vertellen. Het is een top groep!
’s Middags heb ik nog even met thuis geskyped. Dat is altijd wel fijn voor de zondag, want dan hebben we geen internet. Daarna heb ik gekookt met Anouk en na het eten zijn we ons klaar gaan maken voor de kerk dienst.
Goede vrijdag en Pasen vieren de mensen hier in het gebied heel uitgebreid. Er was een kerkdienst vanaf 20:00. We gingen eigenlijk iets te laat weg, rond 19:50. Het is ongeveer 2 à 3 minuten lopen. De kerk zat BOMVOL. We moesten in het begin staan. Later kwamen er een paar kinderen en andere mensen stoelen pakken en die hebben zij ergens in de kerk neergezet, zodat wij konden zitten. We worden zo goed ontvangen hier, zo vriendelijk. Dat doet me echt heel erg goed.
De dienst duurde voor mijn gevoel best wel lang. Terwijl ik dat best wel gewend ben van thuis, daar duurt een dienst ook al snel 2 uur. Maar nu was ik heel erg moe en sommige stukken van de dienst waren lastig te verstaan en te volgen. Na de collecte wilden we naar huis gaan, maar 1 iemand van de groep wilde blijven. Zij vond het niet erg om alleen te blijven, maar dat kunnen we natuurlijk niet maken. Iedereen is naar huis gegaan, en ik ben maar bij dat andere meisje gebleven, hoe moe ik ook was. Maar het duurde toch wel lang, er kwam ook weer een avondmaal (volgens mij doen ze dat hier elke dienst). Na het avondmaal zijn we toch maar naar huis gegaan omdat ik echt heel moe was en we moesten de volgende morgen toch ook weer op tijd opstaan. Eenmaal thuis hebben we nog even met zijn allen gesproken en toen zijn we naar bed gegaan.

Zondag 20 april
We moesten vandaag rond 7 uur op, want we hadden een paasontbijt. We proberen er hier echt wat van te maken, dus we wilden graag een paasontbijt. We hadden lekkere broodjes gekocht en Naomi H had heerlijke eiersalade gekocht. Rond half 8 zouden Britt en Eline komen om mee te ontbijten.
Na het ontbijt waren de taxi’s er al vrij snel. Zij zouden er om half 9 zijn, 1 kwam op tijd, de ander kwam een kwartier/20 minuten te laat. We gingen naar Bamenda om Basil op te halen en daarna door naar een meer, Lake Awing. Het was ongeveer een half uurtje rijden voordat we er waren. Het was een mooi meer, met helder water. We zijn niet zo lang gebleven, want de man die daar ‘eigenaar’ is, vroeg 2000CFA per persoon, omdat we ook foto’s hadden gemaakt en hooguit een kwartier ofzo waren gebleven. 2000CFA is ongeveer 3 euro. Dat vonden we echt overdreven voor alleen een meer bekijken en foto’s maken. Basil was met ons mee gegaan, en zelfs hij zei dat het veel te veel geld is. Uiteindelijk hebben we 1000CFA per persoon betaald en zijn we weg gegaan. We gingen naar Bafut. Dat is ook een plaatsje in de buurt. Hier gingen we een Fon en zijn paleis bekijken. Als je de Fon wilt zien moet je een afspraak maken, en die hadden we niet, dus hebben we alleen het paleis gezien en een museum.
In Bafut was het een stuk warmer dan in Njinikom of Bamenda. Ondanks de hitte was het wel een hele leuke dag en hebben we veel gezien!
Aan het einde van de dag was ik wel helemaal op. Ik wilde graag even de stemmen van thuis horen, dus ik heb wel even gebeld. Zo’n hele dag weg hakt er voor mij toch wel meer in dan dat ik had gedacht. Maar waarschijnlijk kwam het gewoon omdat ik slecht geslapen had en een intensieve dag had gehad.
In het weekend heb ik het altijd moeilijker om thuis niet te spreken dan door de weeks. Maar gelukkig zijn het niet heel veel weekenden meer, dus het komt helemaal goed!
Deze avond zijn we na het eten allemaal heel vroeg naar bed gegaan want morgen is het gewoon weer stage, dus vroeg op. Morgen beginnen bij de kleuters, ik heb er zin in maar vind het ook wel een beetje spannend! Ik houd jullie op de hoogte!

Heel veel liefs en tot snel

  • 21 April 2014 - 21:29

    Ilonka:

    wat gaan de weken toch hard he?! Maar ik ken dat ook, dat van weken optellen . Dat van de kleuters komt helemaal goed, ze zijn vast helemaal geweldig!
    En wat zullen ze het leuk vinden dat jij hun gaat helpen!!
    Je doet het goed, vind het zo knap van je allemaal!
    Liefs, Ilonka

  • 22 April 2014 - 22:06

    Tante Corinne:

    Je doet het geweldig lees ik wel. Gelukkig begin je al te wennen, ook al mis je thuis soms ook. Maar dat mag toch? Anders wil je straks nog blijven ;-) Veel plezier bij de kleuters!! Xx

  • 27 April 2014 - 22:01

    Sietske Meerkerk:

    Hoi, de eerste verhalen van je moeder gehoord ( collega) ze vertelde dat je ook een blog hebt en heb ik al je verhalen gelezen en mij ingeschreven voor je mail.
    Je eerste weken zitten erop , dat zijn echt de moeilijkste weken.
    Je bent bijna op de helft en dan kan je lekker gaan aftellen. Ik vind het ontzettend stoer van je hoor. Ik had de datums op een briefje geschreven ,zodat ik elke dag kon afstrepen en ineens is het dan zover dat je weer naar huis mag.
    Je mag dan wel terug kijken op een geweldige ervaring.
    Fijn dat je met zo'n leuke groep bent. In het weekend gewoon iets leuks met elkaar doen.
    Geniet van de kleuters. Knuffel ze maar eens extra, dat hebben ze wel nodig en geeft jou ook een boost.
    Geloof me voor je het weet kan je je familie weer in de armen sluiten.
    Ik hoop voor je dat je veel reacties krijgt op je blog, dus vrienden en familie van Dewi reageren op haar blog, dat is echt iets om naar uit te kijken

Verslag uit: Kameroen, Njinikom

Kameroen

De Stem van Dordt 15-jan 2014
Dordtse studenten gaan de lokale bevolking in Bamenda helpen in onder meer ziekenhuizen en scholen.
DORDRECHT - Acht studenten van het Da Vinci College in Dordrecht gaan eind maart naar Bamenda in Kameroen om daar stage te lopen.
Ze gaan onder meer in ziekenhuizen en op scholen de lokale bevolking helpen. Dordrecht heeft een stedenband met Bamenda.
Vrijdag 28 maart is het zover. Dan gaat een groep studenten naar Bamenda, vertelt André Schoonhoven, coördinator International Office van het Da Vinci College.
“Een drietal volgt de opleiding Verpleegkunde, drie studenten volgen de opleiding tot Onderwijsassistent en daarnaast nog twee studenten, Pedagogisch en één Maatschappelijke Zorg. Allemaal zorg- en welzijn dus.
Zij gaan meehelpen in een ziekenhuis, bij een weeshuis en een school, bijvoorbeeld.
Het is gewoon een stage, net als in Nederland, maar dan in een andere omgeving. Waardoor je kansen krijgt die je anders niet zou krijgen. Het zijn uitdagende omstandigheden; de kans om te leren is heel groot.”
De studenten blijven tien tot twaalf weken in Kameroen. “Het zal een hele schok zijn om in zo’n andere cultuur terecht te komen, maar de studenten worden goed begeleid en hun veiligheid staat voorop.
Er gaat ook een docent techniek mee, die gaat kijken wat de mogelijkheden daar zijn op het gebied van Bouw en Techniek. Want we merken dat daar vraag naar is vanuit de mensen in Bamenda.
Het moet een duurzaam project worden. We gaan er van uit dat dit de eerste stap is in een meerjarige samenwerking”, aldus André Schoonhoven.

Recente Reisverslagen:

19 Mei 2014

Nieuwe weken, nieuwe ervaringen

01 Mei 2014

De tijd vliegt

21 April 2014

Derde week

14 April 2014

Dankbaar

07 April 2014

Drukke maar ook rustige dagen
D.

Actief sinds 28 Jan. 2014
Verslag gelezen: 369
Totaal aantal bezoekers 7977

Voorgaande reizen:

28 Maart 2014 - 06 Juni 2014

Kameroen

Landen bezocht: